Ён наўрадці стрымае развагу,
Што запоўнена гноем і гніллю
І не выклікае павагу.
Падары мне лепш снежны люты.
Ён настрой мой, сакрэт, таямніца.
Знае, што у душэ пакуты.
Увасобіцца марай-прынцам.
Замарозіць у вокамгненне
Усе дакоры, ганьбу, абурэнні.
Мех са страхамі, хваляваннямі
Замяце снегам белым напэўна.