Патрэбны, як кропля вады!
Патрэбна, як сонейка, мова-
Патрэбна, як не кажы.
Заўсёды жыве слова ў сэрцы,
Заўсёды з намі ўнутры.
Праз словы адкрыты нам дзверцы -
Заўсёды, як не кажы.
Патрэбны, як хлеб, людзям словы
Каб выказаць гукі душы
І ў сэрцы захоўвае мова
Імёны герояў вайны.
Каб памяць аб іх захаваць нам,
Мінулае лепш зберагчы!
Патрэбна нам слова, як маці -
Патрэбна, як не кажы!